بابونه، گیاهی است یک‌ساله، معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که بصورت خودرو در مزارع و کنار جاده‌ها می‌روید. ساقه آن دارای انشعاباتی است و برگهای آن بریدگی‌های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد.قسمت مورد استفاده این گیاه، کاپیتول‌های آن است که در فاصله ماه‌های اردیبهشت تا مهر ماه، آن را از ساقه جدا می‌کنند.
بابونه و خواص زیبایی آن
استفاده از بابونه در زیبایی به اندازه قدمت به کارگیری آن در عطاریها سابقه دارد. خواص آن به خصوص برای پوستهای شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می‌گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تاثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می‌گرداند.بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد.
محل رویش گل های بابونه
بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشاء آن را در آسیای صغیر گزارش کرده اند .این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا ، آسیای غربی ، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده است . در ایران نیز گونه های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می کنند . (گیاهان دارویی معطر- منبع گیاهان دارویی ، پژوهشکده جهاد دانشگاهی ).. این گیاه در آذربایجان،لرستان، فارس قیروکارزین غربی اندیمشک) و خوزستان (ایذه، هفت گل، شوشتر ، رامهرمز و بهبهان ) اطراف تهران و دماوند و همچنن در جنگل فندقلو ویلکیج نمین می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه در نواحی مختلف اروپا می‌روید.
منبع : fa.wikipedia.org
بازنشر » berroz.com